Tanti ann dentr'int al dsert, lontan da chì
Jump to navigation
Jump to search
Accademia
Tanti ann dentr'int al dsert, lontan da chì
Tanti ann dentr'int al dsert, lontan da chì,
a fà ouna vitta bona e fior d'virtù,
mangiand di sorb, ramponz e grattacù,
pregand par lù, par tutt e 'd nott e 'd dì,
l'è stat Sant Antoni scos, né mai par lì
l'è andat a spassass via o a zarcà su;
strazà cmè oun ladar, sbris e fors ad pù,
mort ad la fam e 'd fræd l'è restà lì.
L'anma int on bott l'è andata dritt in pé
a teuss oun post al zel, ch'l'ha guadagnà;
a nun n'è rastà j'oss e 'l sò porzé.
O vu, ch'i nostr besogn avdì da là,
argordev ad tutt quæi ch'i lassa indré;
preghè 'l Signor incheu pr'i nostr pecà;
dal feugh guardè i noss cà,
da tutt i prigol i fieu, marì, mojé
car Sant Antoni fem toccà 'l porzé.