De hic: decurrente
decurrente {adj} (lat. decurrens, que curre) Bot. Se dice de un folio o de un petiolo que se prolonga sur le pedunculo; de un lamella de champignon que se prolonga sur le pede.
+ decussate {adj} (lat. decussatus, cruciate) Bot. Folios -, formante pares que se crucia a angulos recte.
+ dedalo {s} (de Dedalo, archit. del labyrintho) Loco formate de un insimul multo complicate de vias ubi on disvia se, labyrintho: insimul de vias.Fig. Insimul imbroliate e confuse: le - del leges.
dedicar {v} (lat. dedicare) Facer homage de un obra, un photo etc. a alcuno per un dedication: - un ecclesia a Sancte Virginia, - attention a, - un pensata a un persona; offerer: - un libro a un persona, - su collectiones al stato; - se a, devotar se a. De hic: dedication; dedicatori.
dedication {s} (lat. dedicatio) Consecration de un ecclesia; formula manuscripte o imprimite per le qual un autor face homage de su libro a alcuno.
dedicatori {adj} Que contine le dedication de un libro: epistola -.
deducer (-duc-/-duct-) {v} (lat. deducere, adducer) Subtraher, detraher de un summa: - su expensas, on deduce un certe percentage; traher un consequentia: io deduce de lo que, - le senso de un parola per le contexto. De hic: deducibile; deductibile; deduction; deductive.
deducibile {adj} Que on pote deducer.
deduct- vide deducer.
deductibile {adj} Que pote esser deducite: interesse -.
deduction {s} (lat. deductio) Subtraction, retirada: facer - del summas jam pagate, previe - de costos, tres menses con le - del detention preventive. Phil. Consequentia trahite de un rationamento, conclusion: un sequentia de -es, - erronee.
deductive {adj} Que tene del deduction: methodo -, rationamento -, le syllogismo es un rationamento -.
de facto loc. {adv} (parolas lat., secundo le facto) Der. De facto (per oppos. a de jure): governamento -, por le legitimistas, Louis Philippe era le rege de facto, Henrico V. le rege de jure, de derecto.
defaide {s} (parola fr.) Perdita de un battalia, de un combatto, de un guerra; insuccesso: - electoral. Syn. derroute, insuccesso. De hic: defaitismo; defaitista.
defaitismo {s} Manco de confidentia in le victoria; de confidentia in se.
defaitista {s} Qui manca de confidentia in le successo; pessimista.
defalcar {v} (lat. defalcare) Deducer, retirar de un summa, de un quantitate. De hic: defalcation.
defalcation {s} Deduction.
defecar {v} (del lat. defecare, purification) Expurgar le materias fecal del intestino; excretar. De hic: defecation; defecator.
defecation {s} (dei lat. defecare, purification) Chim. Clarification de un liquor; expulsion del materias fecal (excrementos); execration.
defecator {s} Sucro. Manufact. Basino de purification.
defect- vide defic-.
defectibile {adj} Que pote devenir defectuose.
defectibilitate {s} Qualitate de esser defectibile.
defection {s} Action de abandonar un cosa, un partito: le - del alliatos. Per ext. facer -, non esser presente ubi era attendite.
defective {adj} (del lat. deficere, mancar) Imperfecte: auto -. Gramm. Se dice de un verbo que non ha omne formas de tempore, modo, numero e persona: verbo -.
defecto {s} Manco, imperfection: - de stilo, - de fabrication, - principal, - physic/corporal/del corpore, - de vista, - del machina, haber -s hereditari, remediar un -, clauder le oculos al -s.
defectuose {adj} (del lat. defectus, manco) Que non ha conditiones, formalitates requirite judicamento -, linguage -, pronunciation -.
